Strand-special

Het wordt tijd om eens iets over de stranden hier te gaan vertellen. Of zoals ze in België zeggen, over de reetveters. Dan zal ik een andere keer wel iets over de studie vertellen. Ik heb ondertussen al enkele prachtige stranden gezien, en ik denk dat ze zo mooi zijn omdat de zon hier altijd schijnt. En de combinatie van zon zee strand, mooie natuur en grote bergen is hemels.

Hier vlakbij zit een erg mooi strand, (ik zal de Braziliaanse namen gebruiken, ook al moet ik die even opzoeken op internet), genaamd Praia vermelho. Het is niet zo groot, en het is er lekker rustig. Ook het water is redelijk rustig omdat er aan beide zijkanten twee bergruggen liggen. Vanaf de suikerberg schijn je een super mooi uitzicht te hebben op dit stuk strand. Maar dat heb ik helaas zelf nog niet mogen zien. Staat wel degelijk op de agenda! Ik vind het heerlijk om hier in de branding te zitten, en omdat het nog geen vijf minuten lopen is van mijn slaapplaats zal ik hier nog vaak naartoe gaan.

Op Ilha Grande was ook een prachtig strand, genaamd Lopes Mendes. Het was erg groot, ik schat een kilometer lang, en het lag er zooo prachtig bij met de jungle erachter. Direct vanuit de palmbomen had je zo’n twintig meter strand en daarna werd je mee de helder blauwe zee in genomen. Het water had een hypnotiserende aantrekkingskracht, erg mooi. Maar zodra je het water in struinde was je meteen weer wakker vanwege het koude water.

Het grootste en bekendste strand hier is Copacabana. Het is wel vier kilometer lang. Maar het is er, vanwege zijn bekendheid, ook enorm druk. Niet dat je geen plaats hebt, want plaats is er genoeg. Je vindt er alleen niet de rust van de andere stranden terug. Maar dit is geen probleem hoor, want op Copacabana vind je dan ook veel kraampjes die eten en bieren verkopen. De sfeer is hier relaxed, omdat iedereen aan het genieten is. Wat wel onrustig is, is het water. De golven zijn in vergelijking met Nederland echt kolossaal. Je moet veel moeite doen om voorbij de branding te komen, er zijn genoeg golven die mij helemaal omver gooien. Ik ben dan ook een paar maal proestend weer naar boven gekomen. Maar het is zo indrukwekkend om een muur van water op je af te zien komen. En wegrennen heeft dan ook geen zin meer.

Omdat het land hier op een rotsgrond ligt, heb je niet echt het eb en vloed wat ik uit Nederland gewend ben. De zee houdt hier wat plotser op, en dan begint in eens het strand. Daardoor zijn de stranden smaller, en is de zee ook een stuk wilder omdat je dichter bij de open zee bent. Dat maakt het erg leuk om in te spelen. En wanneer ik dan uitgeput ben door de golven, kan ik lekker in het zonnetje opdrogen. En zon, dat hebben ze hier wel! Mijn mega-fles zonnebrand is al helemaal opgegaan! Maar het stomme is dat ik de onderkant van mijn voeten heb verbrand door op het hete zand te lopen. En dan was ik nog zo voorzichtig met voldoende insmeren…

Ik moet natuurlijk ook iets vertellen over de mooie natuur hier. De Braziliaanse vrouwen hebben over het algemeen een hele dikke kont. Niet allemaal hoor, maar wel de meesten. Of misschien lijkt dat alleen zo omdat ze zoveel van hun kont laten zien. Soms moest ik wel heel goed kijken om te zien of ze nog wel iets aan hadden. Ik heb nog geen topless dames gezien, maar het is dan ook nog steeds winter hier. Verder kom je alle kleuren mensen tegen, van licht (-gebruind) tot donker. De Braziliaanse vrouwen worden Mulata’s genoemd, wat iets te maken heeft met de huidskleur. Blondines heb je ook, maar die zijn allemaal nep. En er is nog wel meer nep hier. Toen ik op stap ging werd ik door de eigenaresse van mijn hostel gewaarschuwd, dat hier best veel vrouwen rondlopen die eigenlijk een man zijn. Oppassen geblazen dus. Het is maar goed dat ik thuis al een vriendin heb.

Verder zijn er nog veel meer stranden die ik hier ga bekijken. Ipanema schijnt ook geweldig te zijn, dus misschien komt er nog wel eens een ‘strand-special’ in dit reisdagboek. Maar volgende keer zal ik weer wat meer over mijn dagelijkse ervaringen gaan vertellen. En over de studie, niet te vergeten. En nog wat meer over de schitterende natuur. Ik heb ondertussen wel wat aanpassingen moeten doen, aan het leven hier in Rio. Zo draag ik bijvoorbeeld mijn onderbroeken voortaan twee dagen lang. Een keer normaal en een keer binnenste buiten. Ja, je moet je nu eenmaal aanpassen als je in een ander land bent he!
Tchao!