Ilha Grande

Onze verblijfplaats hier op Ilha Grande was een echt heel leuk hostelletje, wat enorm vrolijk was ingericht. We moesten een kamer delen met twee anderen, een Texaan Jose en een Israelische Rita. Jose was echt een super kerel, Rita was een beetje vreemd. Ze had ook net haar haren helemaal afgeschoren, om op te sturen naar een inzameling tegen kanker. Jose zat net een maandje in Rio, en Rita had al zes maanden rondgereisd door heel Zuid Amerika. Ze spraken beide goed Engels, en so-so Portugees. ´s avonds waren we gezellig met zijn vieren uit eten geweest, onbeperkt barbequen, terwijl we een beetje bijkletsten over onze reizen. En we hadden samen het dorpje verkend. Maar voordat het zo ver was waren Diogo en ik overdag naar het strand Lopes Mendes geweest. Ik kan er niet zo veel over vertellen, ik denk dat een paar foto´s namelijk veel meer zullen zeggen. Het was echt heel erg mooi! Het was een heel erg lang strand, met een heldere zee, hoge golven, en het zonnetje scheen lekker. Ik was ook in slaap gevallen op het strand, omdat het zo rustig was. Het was er niet heel druk, en de zon brandde niet omdat het hier nog steeds winter is, dus ik kon lekker genieten op het strand. Het enige nadeel was dat het best lang duurde om er te komen. We moesten eerst een boottocht nemen om er te komen, omdat het eiland zo groot was. De boottocht was in het begin wel lekker, je had een mooi uitzicht op de jungle en kon het dorpje Bracaoo met de vele kleine bootjes in de haven goed zien. Maar op een gegeven moment had de kapitein het stuur overgegeven aan een wat jongere kerel, en die kon er helemaal niets van! Toen merkte ik pas hoe wild de zee was, want de boot schommelde als een gek! Ik dacht echt dat de boot onderwater zou gaan, want af en toe was de rand nog maar tien centimeter van het water af. Er stond ook een kruk op de boot, en die was al omgevallen. Iedereen had al lang zijn camera veilig weggestopt! Maar de kapitein vond het allemaal wel best, dus de boot zal wel wat kunnen hebben. Maar op de terugweg hadden we toch wel een boot gekozen waar die kerel niet meer achter het stuur stond! Diogo hoorde de kapitein nog vertellen tegen een andere kapitein dat die jongere kerel vandaag gevaren had, en dat het echt heel erg goed ging. Hij zal dus wel nieuw geweest zijn. Overigens was er ´s nachts ook weer zo´n hachelijk momentje dat Diogo en ik ons hart vasthielden, het begon enorm te waaien en te stormen. We zaten veilig binnen dus er kon niets gebeuren, maar op een gegeven moment waaide het zo hard dat er allemaal zand en steentjes van het plafond naar beneden begonnen te vallen. Ik was wel even bang dat er een dakpan naar beneden zou komen. De volgende dag lag mijn bed ook helemaal bezaaid met klein gruis, echt niet normaal.

Maar toen we eenmaal opgestaan waren, was alles al snel weer goed gemaakt door het heerlijke uitgebreide ontbijt wat we kregen. De hostel eigenaresse had drie verschillende taarten gebakken voor de gasten, en er waren fruitdranken van exotische vruchten. Er hing ook een vogelhuisje, waar kolibries rond vlogen. Erg leuk om te zien. Helaas was het weer nog altijd niet echt opgeknapt, en regende het nog een beetje. Daarom besloten Diogo en ik om de jungle in te trekken. Er waren paden gemaakt, en je kon verschillende dingen gaan bekijken zoals een ruine en een waterval. Ook hebben we praia preita bekeken, een klein strand met zwart zand. Het was wel twee uur lopen naar de waterval, waardoor ik veel tijd heb gekregen om de jungle te bekijken. We zijn geen wilde dieren tegen gekomen, maar wel Eduardo Paes! Of toch een aapje wat op hem leek, want ik denk dat de echte niet in het wild rond loopt. Toen we terugkwamen in Abraoo was het alweer bijna etenstijd. ´s Avonds waren we in het hostel gebleven om te kaarten met wat andere gasten, en ze kenden toch dezelfde spelletjes als hier in Nederland, alleen met andere namen. We hadden ook Cachaça gedronken, een typische drank van hier. Na een goede nachtrust en weer een prima ontbijt hadden Diogo en ik nog wat rondgeslenterd, waarna het tijd was Ilha Grande weer te verlaten. Ik bleef bij Diogo thuis slapen, hij heeft hele aardige ouders, en Diogo bracht me de dag erna weer naar huis toe. Zijn vader had me ´s ochtends nog even mee genomen naar een school waarvan hij de directeur was, maar deze zag er heel modern uit. Helemaal niet vervallen, maar de school was dan ook nog vrij nieuw. Ik heb zo wel iets gezien van het echte Rio, buiten de toeristische zone, maar door mijn drukke weekend moet ik nog altijd mijn eigen buurt leren kennen. Dit staat dan ook op de agenda voor de volgende keer, en voor in het volgende reisverslag. Groeten!

En Remco en Mijke, van harte gefeliciteerd met jullie dochtertje! Erg leuk om te horen!