Kerst zal vroeg zijn dit jaar
Door: Peter Verhoeven
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 November 2010 | Brazilië, Rio de Janeiro
Zo het is nog een weekje stage lopen, en dan stop ik er al weer mee. Het einde is dus in zicht. Ik heb al een gesprekje gehad met mijn begeleider hier, en die vond dat ik, en nu zal ik even zijn woorden gebruiken: verrekes hard heb gewerkt. Volgende week vrijdag ga ik een eindpresentatie geven, en daarna ga ik nog twee weken vakantie vieren buiten Rio. Volgende week zaterdag ga ik naar mijn laatste feestje hier, en dan wordt het afscheid nemen van: Rio de Janeiro.
Ik heb ondertussen ook een bezoek aangedaan bij Sao Paulo, de grootste stad van Brazilie. Daar was ik in een weekend plus een dag naar toe gegaan, gewoon om er even geweest te zijn. Ik wist dat het onmogelijk was om echt een groot deel van de stad te zien in zon korte tijd, maar na een paar dagen slenteren door de stad heb ik voor mijn gevoel toch een goed beeld gekregen. In een paar woorden, het is vooral groot en grijs. Er waren enorm veel mensen, overal waar ik kwam. Veel flats en hoge gebouwen, met hier en daar toch wel een groen parkje. Inclusief palmbomen uiteraard he. En het stikt er overal van de zwervers.
De stad gaf me een onveilig gevoel. Dit was mede door de veelvuldige waarschuwingen die ik van te voren gekregen had. Maar ook de zwervers en de ongure uitstraling van vervallen gebouwen hielpen hierbij. En dit terwijl de stad veel te bieden had in de vorm van drukbezochte marktjes en toeristisch uitziende kerken. Sao Paulo bezat een kathedraal die smeekte om gefotografeerd te worden. En overal waar ik kwam doken winkelstraatjes op waar tassen, schoenen, en vele andere prullaria verkocht werden. Er werden ook souveniers verkocht die me juist wel wisten te interesseren. Ik heb mijn zakken daar goed gevuld, en de verkopers mijn zakken vriendelijk geleegd.
Eén maal tijdens het rondstruinen had ik het idee dat een stel overvallers het op me hadden gemunt. Ik liep over straat langs een verzamelaar van kartonnen dozen, toen ik opmerkte dat hij een hoofdgebaar maakte naar een collega van hem. Deze collega stopte zijn belangrijke gesprek met een willekeurige zwerver en sloot aan bij mijn weg, richting een wat vereenzaamd straatje. Ik stopte onzeker, en de heren vervolgden alleen hun weg. Toen ik besloot een plein over te steken, om een andere weg te zoeken, zag ik hen het zelfde doen. En toen ik afwachtte wat de volgende beweging zou zijn, zag ik ze terug mijn richting in komen. Een van de mannen had zijn blik nauwelijks van me afgekeerd. Dit was voor mij het teken om ook de andere kant in te draaien, ik herinnerde me namelijk opeens dat ik nog niet alles daar bezichtigd had. De rest van mijn bezoektijd ben ik op mijn hoede geweest, ik ben namelijk de vele waarschuwingen die ik van te voren had gekregen nooit vergeten. Overigens was het niet moeilijk om gevaarlijke plekken te ontwijken, er waren overal en altijd genoeg toeristen om tussen te schuilen.
Ik ben naar een museum geweest waar ik vele bekende schilders ben tegengekomen. Namen als van Gogh, Rembrandt en Appel is wat me nu zo even te binnen schiet. En ook een Belgische schilder wiens naam ik op dit moment vergeten ben. Dus al met al heb ik flink wat cultuur opgedaan in Sao Paulo! Tot slot van mijn reis ben ik naar een superchique winkelcentrum gegaan, waar ze van alles hadden. En dan met name juwelen. Maar dit alles werd verkocht tegen enorme prijzen! Het verschil tussen rijk en arm is zo groot, maar toch zo dicht bij elkaar. Wat trouwens nog heel gaaf was, er was een kerstman in het winkelcentrum! Ik herkende als eerste de lange rij kinderen die bij hem op schoot wilden, en de reuze kerstboom die centraal in het winkelcentrum stond. Kerst begint erg vroeg hier. Het is zelfs zo dat mijn hostelbaas vandaag is begonnen met het opzetten van zijn kerstboom. En ik heb er in andere huizen ook al zien staan. Ik ben heel benieuwd of bij mij de kerstsfeer echt zal aanslaan, nu de temperaturen toch echt hoger beginnen op te lopen.
Mijn conclusies van de afgelopen weken: ik zou liever een Carioca zijn dan een Paulista. Bij kerst hoort toch echt sneeuw te vallen. En over de conclusies van mijn stage-onderzoek ga ik deze week hard mijn brein breken. Gegroet!
Ik heb ondertussen ook een bezoek aangedaan bij Sao Paulo, de grootste stad van Brazilie. Daar was ik in een weekend plus een dag naar toe gegaan, gewoon om er even geweest te zijn. Ik wist dat het onmogelijk was om echt een groot deel van de stad te zien in zon korte tijd, maar na een paar dagen slenteren door de stad heb ik voor mijn gevoel toch een goed beeld gekregen. In een paar woorden, het is vooral groot en grijs. Er waren enorm veel mensen, overal waar ik kwam. Veel flats en hoge gebouwen, met hier en daar toch wel een groen parkje. Inclusief palmbomen uiteraard he. En het stikt er overal van de zwervers.
De stad gaf me een onveilig gevoel. Dit was mede door de veelvuldige waarschuwingen die ik van te voren gekregen had. Maar ook de zwervers en de ongure uitstraling van vervallen gebouwen hielpen hierbij. En dit terwijl de stad veel te bieden had in de vorm van drukbezochte marktjes en toeristisch uitziende kerken. Sao Paulo bezat een kathedraal die smeekte om gefotografeerd te worden. En overal waar ik kwam doken winkelstraatjes op waar tassen, schoenen, en vele andere prullaria verkocht werden. Er werden ook souveniers verkocht die me juist wel wisten te interesseren. Ik heb mijn zakken daar goed gevuld, en de verkopers mijn zakken vriendelijk geleegd.
Eén maal tijdens het rondstruinen had ik het idee dat een stel overvallers het op me hadden gemunt. Ik liep over straat langs een verzamelaar van kartonnen dozen, toen ik opmerkte dat hij een hoofdgebaar maakte naar een collega van hem. Deze collega stopte zijn belangrijke gesprek met een willekeurige zwerver en sloot aan bij mijn weg, richting een wat vereenzaamd straatje. Ik stopte onzeker, en de heren vervolgden alleen hun weg. Toen ik besloot een plein over te steken, om een andere weg te zoeken, zag ik hen het zelfde doen. En toen ik afwachtte wat de volgende beweging zou zijn, zag ik ze terug mijn richting in komen. Een van de mannen had zijn blik nauwelijks van me afgekeerd. Dit was voor mij het teken om ook de andere kant in te draaien, ik herinnerde me namelijk opeens dat ik nog niet alles daar bezichtigd had. De rest van mijn bezoektijd ben ik op mijn hoede geweest, ik ben namelijk de vele waarschuwingen die ik van te voren had gekregen nooit vergeten. Overigens was het niet moeilijk om gevaarlijke plekken te ontwijken, er waren overal en altijd genoeg toeristen om tussen te schuilen.
Ik ben naar een museum geweest waar ik vele bekende schilders ben tegengekomen. Namen als van Gogh, Rembrandt en Appel is wat me nu zo even te binnen schiet. En ook een Belgische schilder wiens naam ik op dit moment vergeten ben. Dus al met al heb ik flink wat cultuur opgedaan in Sao Paulo! Tot slot van mijn reis ben ik naar een superchique winkelcentrum gegaan, waar ze van alles hadden. En dan met name juwelen. Maar dit alles werd verkocht tegen enorme prijzen! Het verschil tussen rijk en arm is zo groot, maar toch zo dicht bij elkaar. Wat trouwens nog heel gaaf was, er was een kerstman in het winkelcentrum! Ik herkende als eerste de lange rij kinderen die bij hem op schoot wilden, en de reuze kerstboom die centraal in het winkelcentrum stond. Kerst begint erg vroeg hier. Het is zelfs zo dat mijn hostelbaas vandaag is begonnen met het opzetten van zijn kerstboom. En ik heb er in andere huizen ook al zien staan. Ik ben heel benieuwd of bij mij de kerstsfeer echt zal aanslaan, nu de temperaturen toch echt hoger beginnen op te lopen.
Mijn conclusies van de afgelopen weken: ik zou liever een Carioca zijn dan een Paulista. Bij kerst hoort toch echt sneeuw te vallen. En over de conclusies van mijn stage-onderzoek ga ik deze week hard mijn brein breken. Gegroet!
-
29 November 2010 - 09:17
Eefje:
Heej Peter!
Eindelijk krijg ik weer berichtjes als je wat nieuws plaatst! Wat leuk om je verhaal te lezen! Ik ga met terugwerkende kracht nog de rest lezen! Gelukkig hadden ze je niet te pakken in Sao Paulo!! Gisteren heb ik met Bastiaan een film gekeken over Rio de Janeiro...Tropa de elite
Echt heftig joh! Er is wel veel criminaliteit daar de laatste tijd! We zijn benieuwt naar je verhalen! Wanneer kom je precies terug? Wij vieren morgen sinterklaas... helaas zonder jou. xx Eefje -
29 November 2010 - 10:22
Smam:
Hoi Peet,
weet je wel zeker dat je dat "verrekes" goed verstaan hebt?
Ik zal in ieder geval verrekes blij zijn als je weer terug bent want de nieuwsberichten uit Rio zijn niet om blij van te worden! Nog veel plezier in Argentinie en wees voorzichtig want ook daar lopen zakkenrollers rond. Tot gauw!
p.s. Leo zal dit keer wel niet reageren want die ligt in het gips. Gevallen met de fiets. -
29 November 2010 - 11:58
Pap:
Je hebt er aan het bijna-einde van je stage, toch weer een verrekkes (muito grande) gaaf verslag uitgeperst. Ik heb ze allemaal met ontzettend veel plezier gelezen; hartstikke goed!
Heel veel plezier nog met je 'vakantie buiten Rio' en ik reken op nog (een laaste) verslag. -
03 December 2010 - 16:10
Jeroen:
Zo te horen was het veel avontuurlijker geweest als Wouter en ik naar Sao Paulo waren geweest in plaats van Rio :p.
Nou ja, of je nu in Rio of Sao Paulo wordt overvallen, het effect blijft hetzelfde natuurlijk... -
10 December 2010 - 10:21
Annelies:
Hey Peter,
Nu pas laten ze weten dat je een site hebt waar we je verhalen kunnen volgen. Maar volgens mij ben je nu bijna terug. Beetje laat dus om je nog veel plezier te wensen. Maar we hopen dat je er hebt van genoten :). Zolang zover van huis, hoop dat het niet zo lang leek dan het op voorhand klonk!
Welkom terug en tot de 26e? Groetjes! -
19 December 2010 - 10:20
Ome Leo:
Hallo Peter,
Met de laatste kracht in mijn vingers tik toch nog gauw een berichtje.
Grapje. Ik stel het al veel beter met mijn gebroken ellebogen.
Je gaat nog wat rondreizen in Zuid Amerika. Doen man, je bent daar nu.
Zalig Kerstmis zeker?? -
20 December 2010 - 15:47
Hulp:
Hi,
Mijn naam is Lusiana Jansen, ik kom ook uit Nederland. Hier doe ik mee aan een challenge om geld bij elkaar te sprokkelen voor Serious Request.
Ik moet deze week een foto laten maken bij alle 7 wereldwonderen. Om te bewijzen dat die foto echt deze week gemaakt is moet de lokale krant er op te komen staan + een papier met mijn naam: @Lusianajansen erop.
De foto in Rio de Janeiro moet gemaakt worden van de Christo Rendentor.
Kun jij dit aub voor mij doen??
lusianajansen@gmail.com -
22 December 2010 - 16:57
Tante Maria:
Dag Peter
Eindelijk ben ik hier nog eens.Ik was je niet vergeten hoor.
Zo te lezen heb je weer een hele ervaring met wijsheid en leefervaring opgedaan.Maar na vier mnd is het wel tijd om hier ne goeiedag te komen zeggen denk we.
Peter pak uwe dikke jas maar uit je valies want het wordt hier een witte zeer koude kerst.
groetjes en tot vlug.
tante Maria en nonkel Jules
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
